Wijnand Zijlmans studeerde van 1971 tot 1976 beeldhouwkunst aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag.
Hij werkte aanvankelijk in was en klei en maakte zijn beelden in brons, beton en metaal, maar door de figuratie los te laten veranderden ook de materialen waarmee hij werkte.
Hij ontdekte het hakken in hout en steen en is als steenbeeldhouwer autodidact.
De kunstenaar woont in Baarn en werkt in zijn atelier in Soest.
Hij nam in 1996 onder andere deel aan het internationale symposium voor beeldhouwers in het Europos Parkas in Vilnius (Litouwen).
Zijn werk bevindt zich in de collectie van museum Beelden aan Zee in Den Haag.
Wijnand Zijlmans heeft een passie voor natuursteen. Steen gaat terug naar een heel ver verleden en heeft al een lange reis gemaakt voordat de sculptuur er nieuwe dimensies aan geeft. Wijnand Zijlmans maakt een steen transparant en meditatief.
Tegelijkertijd toont hij het in al zijn compactheid en poëzie, tot in de kern van het materiaal. Hij toont ons de steen van binnen en van buiten. De steen kan hard of zacht zijn, donker van licht, ruw geslepen of glanzend gepolijst, gerafeld of vloeiend, heftig bewegend of intens stil. De huid spiegelt en absorbeert, neemt op en laat weer los. Als een dichter die essenties in een paar woorden kan vatten, vat hij het allemaal samen in een stuk steen.
De sculpturen zijn een grote aanwezigheid voor degenen die er vatbaar voor zijn.
Het zijn bakens van rust in ons hectische leven, stille momenten die ons in staat stellen om even tot onszelf te komen. Ze leiden tot reflectie en verdieping van het zelf.
Dit maakt ze geëngageerde sculpturen, betrokken bij de menselijke conditie.
Er gebeurt iets in de sculptuur en tussen sculptuur en toeschouwer.
Wijnand Zijlmans componeert de stenen. De vorm ontstaat in zijn geest en terwijl hij beeldhouwt, kristalliseert het beeld uit. Hij selecteert meestal steensoorten vanwege hun contrasterende hardheid, kleur en textuur.